- diliacı
- bax acıdil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zəhəndə — sif. və is. dan. Diliacı, zəhləaparan, zəhlətökən, qabadanışan, kobud (adam). Zəhəndə adam. Zəhəndənin biridir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əfi — is. <ər.> 1. Rəngi sarı, başı üçbucaq şəklində iri zəhərli ilan. <Rizvan> qapının birindən daxil olan əfi ilanlara düçar olur. Ə. H.. Axırda çalar canını, bir əfi ilandır; Əfisə çalandır. M. Ə. S.. 2. məc. Mənhus, xain, məkrli. Əfi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətiacı — sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam. – Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım. . Ə. M.. <Gülzar> çox hövsələsiz və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti